- solicitus
- Solicitus, pen. corr. Adiectiuum. Plaut. Qui est fort chagrin et plein de soulci, Soulcié.\Solicitum esse et angi. Cic. Estre en grand soulci et angoisse.\Ex hoc misera solicita est. Terent. Elle est chagrinee de cela.\Clamor vndique ab solicitis vicem imperatoris militibus sublatus. Liu. Estants en grand soulci pour leur capitaine qui estoit en danger.\Quae meum animum magis solicitum habent. Cicero. Qui me chagrinent plus.\Tenere aliquem solicitum. Liu. Le tenir en soulci.\Actiones accuratae et solicitae. Quintil. Faictes soigneusement et avec grande cure et solicitude.\Amores solliciti. Virgil. Pleins de chagrin et de soulci, Qui mettent l'homme en grand soulci.\Anxio et solicito animo esse. Cic. Estre en grand soulci.\Aures sollicitae. Lucret. Qui n'ont point de repos.\Dolor sollicitus. Ouid. Qui rend l'homme chagrin.\Lepus sollicitus. Ouid. Timide, Craintif, Doubteux.\Manus sollicitae. Martial. Qui craignent de manier quelque chose trop lourdement et de la rompre.\Mare sollicitum stridet refluentibus vndis. Virgil. La mer esmeue et agitee ou troublee et tormentee des vents, Inquietee.\Opes sollicitae. Horat. Qui engendrent soulci.\Res solicita. Cic. Pleine de chagrin.\Status ciuitatis solicitus. Quintil. Troublé, Perturbé, Esmeu.
Dictionarium latinogallicum. 1552.